Een foto expositie over het grootste verdriet, maar vooral de oneindige liefde
Onderstaande foto; rechts boven: Danny en Juul* : rechts onder Nikki en Juul*
Een glimlach
Wat mooi en wat voel ik me trots. Daar hangen de mooie foto’s, drie van mijn vier kinderen… Twee liefdevolle foto’s met beide een glimlach op hun gezicht. Hoe kan dat toch, ze zitten immers op schoot met hun dode zusje.
Een expositie over liefde
Een mooi initiatief van Ima . Een expositie over de oneindige liefde en trots van ouders van overleden kinderen.
Als het over de dood gaat is men vaak voorzichtig. Helemaal als het dode kinderen betreft. Oké, zo klinkt het wel heel bot, dode kinderen, meestal praat ik over overleden kinderen. Het woord overleden heeft toch een andere lading voor mijn gevoel. Toch zeg ik het hier even wel, want als je praat over dood, dan praat je meestal over rouw en verdriet. En dat is er, in overvloed, na het overlijden van je kindje. Maar rouw en liefde zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. Zonder die liefde zou er geen verdriet zijn. Als je gaat vragen aan mensen wat er hoort bij het overlijden van je kind, zal waarschijnlijk de eerste reactie verdriet zijn, maar er is meer… veel meer..! En dat is Liefde<3
Liefde voor onze kindjes, de liefde is zo enorm groot. We zijn trots en willen de wereld vertellen dat we ouders zijn geworden. We willen misschien zelfs wel een ‘gefeliciteerd’ te horen krijgen. Maar nee, het is toch vaak het tegenovergestelde.
Ima vond dat het andere beeld, het beeld dat liefde en trots heet, ook meer gezien moet worden en zij hebben deze expositie mogelijk gemaakt.
En zo mochten mijn kinderen er ook bij
Ik heb Ruth van Ima in het begin van mijn blogdagen leren kennen. Ik vind het prachtig wat zij heeft neergezet en wat zij als doel stelde na het overlijden van haar kindje. Zij zette Ima afscheidszorg neer, uitvaartverzorging gericht op overleden kinderen. “Als welkom heten en afscheid nemen samenkomt”
Toen ik van haar de vraag kreeg of ik ook een mooie, trotse foto had voor deze expositie wilde ik teleurgesteld nee zeggen. Wij hebben geen Make a Memory aan ons bed gehad, onze foto’s hadden niet de benodigde kwaliteit. Toch ging mijn gedachten naar foto’s van Danny en Nikki, misschien waren deze wel goed genoeg…
Ik stuurde ze naar Ruth en ze werden “goedgekeurd”. Enige tijd ging er overheen, en daar was de dag dat de expositie openging. Maar helaas, helaas… door omstandigheden lukte het mij niet daarbij aanwezig te zijn. Nu eindelijk ben ik dan geweest en ik ben blij toe!
Beschrijving
FOTOEXPOSITIE
Oneindige liefde
Geen periode in het leven staat zo in het teken van nieuw leven, verwachten en verwelkomen als tijdens een zwangerschap.
De toekomst is al uitgestippeld en dromen komen bijna uit. En dan gaat het mis. Alles waar je zo op had gehoopt valt uiteen.
Welkom heten wordt afscheid nemen. Het kiezen van rompertjes en sokjes maakt plaats voor het kiezen uit een mandje of kistje.
Niets is meer wat het was. Of toch wel…………
Wat blijft is liefde, warmte en trots. Je bent vader en moeder geworden. Daar verandert niemand iets aan.
Tijdens ons werk bij ima afscheidszorg, waarin we ouders begeleiden bij het afscheid en de uitvaart van hun pasgeboren baby
raken wij keer op keer ontroerd door die liefde en verwondering.
Start 16 juli 2016 – 30 sept 2016 : stiltecentrum AMC
1 okt 2016- eind dec 2016: stiltecentrum Maastricht UMC+
13 maart 2017 – 13 juni 2017: stiltecentrum UMC Utrecht
