Je overleden baby herdenken

My life…Wat moeten we zonder Bolsius

Kaarsjes

“Oh jee, de theelichtjes zijn bijna op. die moet ik echt niet vergeten te halen!” Ik schrik steeds een beetje als de zak met theelichtjes bijna op is. Stel je voor dat ik ze vergeet te kopen. Stel je voor dat ik op een avond het kaarsje aan wil steken en er zijn geen kaarsjes meer in huis. Maar uiteraard zijn we ook dit keer weer op tijd met kopen en ligt er weer een volle zak in de la.

Ik weet het, wat kan er gebeuren als ik een keertje geen kaarsjes in huis heb. Waarschijnlijk niks…maar vanaf Juul haar overlijden steken wij elke avond een kaarsje aan. Het is een manier waarop we willen laten blijken dat we aan haar denken. Dat we haar geen dag vergeten! Nikki kruipt bij ons op de bank, Danny kruipt achter zijn computer en Juul staat met kaarslicht over haar foto schijnend op de kast. Zo zijn we elke avond eventjes compleet…of zoiets…

Ik ben ook moeder

Wanneer je je kindje bent verloren ben je….ja wat ben je. Er is geen naam voor. Ik voel me net zo goed moeder, maar ik kan het niet voor haar zijn. In plaats van mijn kraamtijd door te brengen met voeden, knuffelen, showen en uren en uren kijken naar haar, waren wij alleen met onze pijn en verdriet. Wij bevonden ons op een plek met net zoveel liefde voor ons kindje, maar geen manier om dit te laten zien. Geen manier om Juul bij ons te hebben. Dus we gingen op zoek, op zoek naar een manier om zoveel mogelijk het gevoel te hebben dat ze bij ons is.

Kaarsjes zijn niet genoeg.

En zo liep ik samen met Ewout en Juul in de stad. Met Juul ja, tenminste, een zakje met een beetje van haar as erin dan. Ik werd even overmand door tranen, beseft me dat ik nooit met haar de stad in zou gaan, nooit zou ik kleertjes met of voor haar kopen. Dit was het, het zakje as in mijn tas, daar moest ik het mee doen.

Binnen moeten we even wachten, de klant voor ons is nog niet klaar. Straks gaat het gebeuren, vanaf vandaag draag ik haar letterlijk voor altijd bij me. Tenminste, of het echt zo is weet ik natuurlijk niet, maar laten we ervan uitgaan dat het echt zo is (help mij nu niet uit de droom dat het daadwerkelijk werkt op deze manier).

Een beetje as vermengd zich in het potje inkt. Via de kleine naaldjes wordt deze inkt, in het beeld van een mooie tekening, in mijn huid geprikt. Een schrijnende pijn, alsof ze krassen zetten in mijn huid. Maar wat voelt het goed. Ik ben ontzettend blij dat ik een manier heb gevonden om Juul bij me te dragen. Ook Ewout geeft zich volledig over aan de naaldjes en als een gelukkig stel lopen we weer naar buiten. Gelukkig, maar met heel veel verdriet en gemis. Voor altijd verbonden met elkaar!

2014-11-15-13-57-10-7162014-11-15-13-53-38-3542014-11-15-13-54-05-673

Je zusje bij je dragen 

2014-09-08-21-10-26-528Nikki en Danny hebben al besloten dat ook zij in de toekomst een tatoeage met het as van Juul laten zetten. Omdat zij hier nog wat jong voor zijn hebben we dit maar even uitgesteld. Toch is het voor hun ook fijn als ze Juul bij zich kunnen hebben. Danny zou graag een mooie ring hebben met haar as, maar het is lastig een passende as ring te vinden voor een jongen van 17. Maar hoe lief vond ik het toen hij vroeg of ik een aantal foto’s van haar wilde sturen en dat hij ze op zijn telefoon bij zich draagt.

Nikki heeft een mooie as ketting gevonden. Ze draagt deze vol overgave! Waar zij normaal gesproken standaard na twee dagen een armband of ketting kwijt is of nooit meer omdoet, daar is ze naar deze ketting heel trouw. Trouw aan haar zusje. Het is een Yin Yang ketting en bij haar therapie heeft zij een kaarshoudertje in een Yin Yang vorm gemaakt.

Nooit klaar

Ondanks dat we nu allemaal een manier hebben gevonden, houdt het niet op. Altijd blijven we zoeken naar nog een manier om Juul meer bij het gezin te betrekken, om haar bij ons te hebben. Mijn andere kinderen  kan ik een knuffel geven, een ijsje voor kopen of een leuk dagje uit. Voor Juul moeten we een andere manier zoeken om ook ons verdere leven haar bij ons te houden. Het houdt hier dus niet op en dat is maar goed ook, want misschien is dat juist een manier om te zeggen: “Dit is Juul, dit is onze dochter en zusje! Voor altijd!”

My life blogs, how is your life?!

Liefs Nathalie

  9 reacties op “Je overleden baby herdenken

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Time limit is exhausted. Please reload CAPTCHA.

*

Visit Us On TwitterVisit Us On FacebookVisit Us On LinkedinVisit Us On Instagram