My life… deel jouw verhaal.
Een aantal hebben het al gelezen. voor Gezond totaal schreef ik een blog/artikel over hoe het is als kraamvrouw afscheid te moeten nemen van je baby.
Ik kreeg zoveel complimenten dat ik gewoon soms niet weet wat ik moet zeggen. Diverse keren kreeg ik te horen dat iedereen het zou moeten lezen. Wat een eer als dat gezegd wordt!
In verschillende reacties vroegen mensen me of ze het mochten delen. Toen dacht ik: “Ik ga er toch nog even extra aandacht aan besteden in een blog om duidelijk te maken wat mijn doel is.” Want je mag altijd delen! Graag zelfs!
Niet alleen wil ik zoveel mogelijk moeders van overleden baby’s bereiken. Daarnaast hoor ik regelmatig over het taboe wat er ligt op het onderwerp. Ik schreef er hier ook over. En daarvoor is wel nodig dat ik zoveel mogelijk mensen bereik. Dus deel maar wat je wilt!
Waarom is het soms moeilijk
Nu begrijp ik ook dat niet iedereen erop zit te wachten om te delen. Onzichtbare moeders zitten vaak in twijfel of ze wel iets over dit onderwerp op haar tijdlijn (Facebook bv) kan zetten. Ze twijfelt of mensen hier wel begrip voor hebben, zit men hier wel op te wachten? En vaak doen ze het dan niet (zo heb ik het natuurlijk ook over je gevoel, foto’s van je baby enz). Terwijl jij niets liever doet dan naar buiten treden ermee. Laten zien dat je mama bent, laten zien hoe mooi je kindje is…
Wat ik hierover heb ervaren is dat wij op deze manier zelf helpen om het taboe in te stand houden. Wij gaan er snel vanuit dat men er niks over wil horen. En natuurlijk is dat soms ook zo, natuurlijk hoeven ze niet iedere dag ons verdriet te zien of te lezen. Maar zo af en toe is het echt niet erg, integendeel. En wat blijkt… ineens krijg je de liefste reacties, mensen geven aan dat ze vaak niet weten wat te zeggen, mensen steunen je. En wat blijkt. Jouw idee van het taboe is een stukje afgebroken. Ze denken wel aan je, maar zoeken een aanleiding om je wat te melden. Want besef wel, dat het voor “buitenstaanders” echt vreselijk lastig is om hiermee om te gaan.
Dan zijn er uiteraard de mensen die er echt niet mee geconfronteerd willen worden. Bedenk dan dat dat niet jouw probleem is. Het is jouw kindje en niemand kan hem of haar ontkennen.
Lees HIER het artikel.
My life blogs, how is your life?!
Liefs Nathalie
4 reacties op “kraamvrouw zonder baby”