Licht in de duisternis

My life… Hoe houden we vol?

Dankbaar voor mijn geweldige partner en kinderen. Vaak denk ik dat ik dankzij hen nu weer genieten kan van mijn leven. Misschien zelfs dat ik er dankzij hen nog ben. Want hoe nutteloos zag mijn leven eruit nadat ik Juul, overleden, op schoot heb gehouden. Hoe zinloos was het om door te gaan nadat ik haar heb achtergelaten op het crematorium…. Wat was ik een slechte moeder. Hoe kon ik haar dat aandoen. Hoe kon ik toch eten en lachen? Hoe kon ik mijn zoon door zijn examen heen slepen, terwijl ik het zelf zinloos vond. Hoe kon ik elke dag weer uit bed komen in die leegte… 

Lichtjes

Het heeft lang geduurd en nog komen er dagen voorbij waarin ik het allemaal niet meer zie zitten. Maar ik sta weer redelijk tevreden in mijn leven. altijd zal er een knagend stukje in mij zitten. Ik kan er nooit vrede in vinden dat Juul er niet meer is.

Bewust gaat het denk ik niet, maar voor de kinderen moest ik door. Voor Ewout wilde ik door. Ook hij heeft genoeg momenten gehad waarbij het leven geen toegevoegde waarde meer bleek te hebben. Je kunt je op zo’n moment niet bedenken dat je ooit weer de zin in het leven ziet.

Onze kinderwens leek wel steeds groter geworden en het is geen geheim dat het een belangrijk doel in ons leven werd. Dat wij ooit samen een kindje zouden mogen groot brengen moest ons lichtje aan het einde van de tunnel worden. Een miskraam, IVF en teleurstelling na teleurstelling leek ons er bijna onder te krijgen. Maar inmiddels heb ik al 26 weken een groot lichtje in mijn buik. Dit meisje gaat hopelijk nog voor veel glimlachjes in ons gezin zorgen. Hopelijk ja, want zolang ze nog niet ademend op mijn schoot ligt blijf ik bang, blijf ik twijfelen of het ooit wel echt gaat gebeuren.

Ik zoek jouw lichtje

Ik ben door het boek en blog in contact met vele onzichtbare moeders. Hierdoor weet ik ook wat er allemaal mis kan gaan. Dit is goed om te weten, maar soms kun je het maar beter niet weten denk ik af en toe.

Wel vult mijn tijdlijn zich steeds vaker met babynieuws en dit geeft mij steeds meer kracht en hoop op een goede en gezonde afloop.

Zou jij mij, en misschien de andere twijfelende en angstige moeders, willen steunen/helpen? We weten wat er allemaal mis kan gaan, maar zo graag hoor ik ook jouw mooie nieuws! Dus ik vraag je hierbij: Heb jij een baby gekregen na het overlijden van je kindje, zou je dit willen delen met ons?

Het kan onder dit blog, op Facebook of via Twitter. Dit mag kort (leuk met foto eventueel?), maar het mag ook lang (met een heel verhaal). Ik kijk uit naar jullie reacties! En ik hoop daarmee weer iets meer vertrouwen te krijgen in mijn zwangerschap.

Liefs Nathalie

bokeh-lights-298305_640

  4 reacties op “Licht in de duisternis

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Time limit is exhausted. Please reload CAPTCHA.

*

Visit Us On TwitterVisit Us On FacebookVisit Us On LinkedinVisit Us On Instagram