Mijn babyzusje is dood

Mijn babyzusje is dood 

Ik loop de ziekenhuiskamer binnen waar mijn moeder ligt. Ik zie haar liggen en ik voel al dat er iets niet goed zit. De tranen voel ik ook al opkomen. Dan zegt mijn moeder de woorden: “Ze heeft het niet gered…” 

Nikki met Juul

Een baby, hoezo?!

Een baby, ik moet er niet aan denken. Mijn moeder en Ewout (mijn bonusvader, hij haat het woord stiefvader) hebben het idiote idee dat ze een kind willen. Hier ben ik het dus niet mee eens. Ik kan mijn moeder toch niet zwanger zien!!! Ik ben 13 en weet precies wat ervoor nodig is om een baby te krijgen… ehhh, maken.

Zo stond ik er eerst in. Toen het idee wat langer liep begon het mij ook leuk te lijken. Natuurlijk wel het liefst een zusje!

Zwanger

Onschuldig eet ik mijn frikandelletje en uit het niets komt het nieuwtje. Mama is zwanger! Of ik echt blij was… mwahhhh. Een beetje awkward voelde het wel…

Al snel, ik denk na een week, heeft mijn moeder bloedverlies.

Bang voor een miskraam, vlucht ik naar mijn liefste vriendinnetje. Op dat moment besef ik me hoe graag ik toch een klein broertje zusje wil hebben. En gelukkig bleek het vals alarm! Mama was nog zwanger!

Zorgen

Maar de zorgen waren helaas niet over. De bloedingen blijven komen en als snel krijg ik (en mijn broer natuurlijk) uitgelegd wat het probleem is. Een placenta die verkeerd ligt en dit bloedverlies veroorzaakt. De kans is groot dat mijn moeder hiervoor met regelmaat opgenomen moet worden.

Het wordt een pittige zwangerschap worden voor ons allemaal, maar het gaat goed komen! Dit vertrouwen hebben we. En het leuke nieuws is dat er een meisje op komst is! Ik krijg een zusje!!! Jeejjj <3

Ziekenhuis en bloedverlies

“Ook thuis heeft mama bedrust. Meer dan een filmpje samen zit er niet in, ik mis mijn moeder…”

Dus zo gaat het ook. Mama wordt regelmatig opgenomen en er zijn ochtenden dat ik vlak na het wakker worden telefoon krijg van Ewout. “Mama ligt in het ziekenhuis.” We zijn hierop voorbereid en het begint na verloop van tijd zelfs als normaal te voelen. Ik schrik er bijna niet eens meer van.

Eigenlijk te gek voor woorden, want als ik nu bericht zou krijgen dat mama in het ziekenhuis ligt zou ik schrikken en meteen er naartoe willen!

Ook thuis heeft mama bedrust. Meer dan een filmpje samen zit er niet in, ik mis mijn moeder… We kunnen niets samen ondernemen, zelfs in huis mag ze niet van de bank af. Daarnaast runt Ewout het hele huishouden en moet hij natuurlijk ook nog werken, dus ook hier ben ik aan mezelf overgeleverd.

Al met al maak ik me niet heel erg veel zorgen. Nog steeds hebben we met elkaar het vertrouwen erin dat het goed komt.

Juul

Ze is er

Ik loop de ziekenhuiskamer binnen waar mijn moeder ligt. Ik zie haar liggen en ik voel al dat er iets niet goed zit. De tranen voel ik ook al opkomen. Dan zegt mijn moeder de woorden: “Ze heeft het niet gered…”

Ik weet eigenlijk niet waarom ik naar het ziekenhuis word gebracht. Ik heb er zelfs niet naar gevraagd. Ik word gebracht en ben de hele weg stil…

“Het vertrouwen dat ik had op een gezond zusje is omgeslagen een soort verraad.”

Deze dag is een beetje vaag in mijn herinnering. Welke volgorde dingen en gebeurtenissen hebben plaatsgevonden weet ik niet precies. De herinnering aan deze dag is een verdriet dat ik nooit eerder heb gevoeld en waarschijnlijk voor altijd met me mee zal dragen. Sommige dingen weet ik alleen maar omdat me die verteld zijn…

31 maart, Juul is geboren

Vandaag is Juul stil geboren. Met een spoedkeizersnede hebben ze haar gehaald, maar ze heeft niet haar oogjes open gedaan. Ze leeft niet meer.

Het vertrouwen dat ik had op een gezond zusje is omgeslagen een soort verraad. Ik wil boos zijn op iedereen, maar dat kan niet. Niemand heeft iets fout gedaan. Kon ik maar een schuldige aanwijzen. De boosheid blijft, maar het kan er niet uit.

Ook mijn broer is zo enorm boos. Later thuis schopt hij een gat in de deur… Verder krijg ik niet veel van hem mee. Ik ben vooral met mezelf en mijn verdriet. Het verdriet van mijn moeder doet me pijn, ik kan niks doen om haar beter te laten voelen.

Ik blijf dus maar naast mijn moeder haar bed zitten…

Ik schijn Juul gezien te hebben, ik wil haar niet vasthouden, maar raak haar wang voorzichtig eventjes aan. Dit breekt me waarschijnlijk zo erg dat ik me dit niet kan herinneren. In mijn herinnering heb ik haar pas de volgende dag gezien. Ook toen heb ik haar niet vastgehouden, dit gebeurde later die week toen ze voor een paar daagjes thuis mocht komen.

Haar vasthouden leek me eng. Een dood kind in mijn handen is niet echt iets wat ik durfde. Ondanks dat het mijn zusje was en het leek of ze sliep, hield ik wel die afstand.

De week gaat verder

Dat dit pas het begin is zal allemaal blijken. Mijn hele leven, net als die van mijn moeder, staat ondersteboven. Ik ga door de komende dagen heen, met een waas. De weken die volgen met tegenzin. De jaren erna met ups en downs.

Nu ik eraan terugdenk, blijkt dat ik er niet eens een heel helder beeld meer van heb. Graag deel ik mijn herinneringen met jullie… in een volgend blog lees je verder over de week dat Juul thuis was. De ontelbare tranen die we hebben gelaten, maar ook hoe we toch momenten hebben gevonden waar we konden lachen. Ik zal vertellen over het afscheid, haar crematie en hoe ik haar altijd bij me heb. Hoe belangrijk ze is in mijn leven. Ook de periode waar ik zelf er niet doorheen kwam en ik steeds verder verwijderd leek van mezelf zal ik met jullie delen.

 Blijf je volgen!?

Liefs Nikki (17, dochter van Nathalie, zus van Juul*)

Nikki (inmiddels 17) verloor op 13 jarige leeftijd haar zusje Juul. Ze overleed tijdens de geboorte. Dit en de jaren erna waren een bittere strijd om het leven weer positief te zien. Deze periode uit haar leven beschrijft ze in een serie blogs. Alles waar een puber niet mee bezig zou moeten zijn, alle ups en downs wil ze graag met iedereen delen, zodat zij anderen herkenning en steun kan bieden en er ook zelf steun kan uithalen.

 

 

  7 reacties op “Mijn babyzusje is dood

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Time limit is exhausted. Please reload CAPTCHA.

*

Visit Us On TwitterVisit Us On FacebookVisit Us On LinkedinVisit Us On Instagram