De rouwplank
Rouwboeken. Vlak na de geboorte van Jonathan ging ik op zoek naar verhalen waar ik herkenning in kon vinden. Verhalen van moeders die ook een overleden kindje hadden net als ik en daar een boek over hadden geschreven.
Eigenlijk wilde ik elk boek wat ik kon vinden hebben en bij elkaar bewaren in mijn boekenkast .
De rouwplank. Ik las ook andere boeken over rouw. Misschien om te checken of ik niet knettergek aan het worden was want zo voelde ik me soms wel.
Eenzaam, met een hoofd vol emoties en gedachtes die ik niet kon delen met mijn vriendinnen. Ook al deden ze nog zo hun best om me te steunen . Ze hadden niet meegemaakt wat ik nu meemaakte en dat zorgde voor een kloof..
Toen ik een flinke rij boeken had verzameld ging ik naar de bieb en leende daar alles wat ik vinden kon over rouwen, over miskramen over geboorte.. Ik meldde me aan bij lotgenoten groepen op internet, bekeek de foto’s van andere overleden kindjes, las hun verhalen en langzaam maar zeker raakte ik verzadigd, werd me duidelijk dat ik niet knettergek werd en dat er heel veel moeders hetzelfde deden als ik.
Misschien ooit
De boeken staan nog steeds op een rij bij elkaar en zo nu en dan komt er toch nog een boek bij.
Ik lees ze niet meer allemaal, maar heb wel de behoefte om ze aan te schaffen.
Ik schreef ook zelf een boek in de periode dat ik Jonathan kreeg. Een dagboek, rauw en puur, zonder dat ik streepte of aanpaste… Wat er in dat boek geschreven staat is hoe ik me voelde die dagen, maanden, jaren.. ik heb het aan een paar mensen die heel dichtbij mij staan laten lezen..
Zodat ze weten wat ik heb ervaren in die eerste periode na de geboorte zonder dat ik het ze hoef te vertellen …
Het is mijn boek, mijn persoonlijke verhaal en wie weet, staat het ooit als een echt boek tussen de boeken op mijn plank …
Liefs Lotte
Mijn naam is Lotte Blijenberg. Moeder van vier zonen, waarvan onze derde zoon Jonathan geboren werd na een zwangerschap van 22 weken nadat de 20 weken echo uit had gewezen dat hij trisomie 18 had wat niet met leven verenigbaar is. Ik schrijf graag van me af, het lucht me op wanneer ik mijn verhaal kan delen. Naast de zorg voor mijn drukke ( er zijn wat stempeltjes uitgedeeld aan mijn jongens ) gezin werk ik onregelmatig in een vruchtentuin waar je in de bijbehorende kas kunt eten of een lekker kopje koffie met huisgemaakte taart kunt komen eten. Onderwijs, opvoeden, rouw, maatschappij. Allemaal onderwerpen die mijn interesse hebben en waar ik dus regelmatig stukjes over schrijf.
