step by step

My life…voorbereidingen treffen

De week voor de kerstvakantie van 2012 was ik voor het laatst aan het werk (ik had ondertussen wel een wereldreis gemaakt kunnen hebben). Vanaf het begin van mijn zwangerschap had ik al wel een paar weekjes werk overgeslagen door wat bloedverlies (ik was zwanger en dat hoort er niet bij natuurlijk), maar ik was weer vol energie aan de slag. De kerst begon helaas niet zo feestelijk, ik verloor regelmatig bloed. Zo begon mijn periode in de ziektewet.

Maar die kerst was heus niet alleen ellende. Met kerst kreeg ik namelijk DÉ ring om mijn vinger. Dit maakte mijn dag (in ieder geval de ochtend…) toen natuurlijk wel een beetje goed! (en ja, ik beloof dat de details echt nog een keer komen)

Na Juul haar geboorte/overlijden had ik de planning om ‘gewoon’ na afloop van mijn verlof (dit krijg je ook wanneer je baby levenloos ter wereld komt) weer aan het werk te gaan.

Dit bleek iets te enthousiast bedacht! Schooljaar 2013/2014 zou mijn nieuwe jaar worden. Maar voordat de zomervakantie begon kreeg ik een paniekgevoel over me heen als ik alleen al eraan dacht weer te moeten gaan werken. In overleg met mijn (toenmalige) directrice heb ik besloten om het niet te gaan doen. Consequentie was dat mijn contract geen verlenging kreeg.

Zo ben ik een jaar bezig geweest om ons leventje weer stabiel te krijgen.

Nu komt het schooljaar 2014/2015 eraan en na 1,5 jaar thuis zitten, heb ik een superleuke baan gevonden!

Ik ga het grootste gedeelte van mijn werk doorbrengen als juf voor groep 4 (een klein gedeelte voor groep 7). En ik kijk er zo naar uit, het is goed geweest, ik heb mijn tijd thuis nodig gehad, maar jeetje…wat ben ik die vier muren in huis spuugzat! En het gekke van altijd vrij zijn is dat je helemaal niet meer geniet en gebruik maakt van je vrije tijd (eerlijk gezegd, je wordt gewoon lui)!

Het doel van mijn dag krijgt een grote ommezwaai! Van stofzuigen, de was draaien en alle andere verfijnde huishoudzaakjes (echt zóóóó niet mijn ding), ga ik weer echt nuttig zijn en kinderen van ongeveer zeven jaar begeleiden en dingen leren! De hele vakantie ben ik al bezig geweest met voorbereidingen (normaal gesproken ben ik niet zo actief met werk in mijn vakanties hoor).

 Ik kan niet wachten, maar toch…ik doe weer een stap naar voren. Voel dat ik weer verder kom. En dat is ook weer eng. Bang dat ik verder bij Juul vandaan kom, bang dat de afstand vergroot…. Maar ik weet dat dat niet zal gebeuren, anders ging ik uiteraard nooit meer aan het werk! En ja, wat moeten die kindjes nou zonder mij!

Elke eerste stap is eng, elke eerste stap heb ik met tranen in mijn ogen gedaan, maar elke tweede stap merk je dat je het kan en dat het je liefde voor je kind niet aantast. Het jaar waarin Juul al haar eerste dingetjes zou moeten leren werd een jaar waarin wij moesten leren, leren leven. je kan door met je leven, het mag….

My life blogs, how is your life?!

Liefs nathalie

  3 reacties op “step by step

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Time limit is exhausted. Please reload CAPTCHA.

*

Visit Us On TwitterVisit Us On FacebookVisit Us On LinkedinVisit Us On Instagram