Stil geboren, begraven of cremeren?

My life… keuzes waar ik niet op voorbereid was.

Dan ligt ze eindelijk bij me. Haar huidje nog zacht en warm. Dit zal echter niet lang duren, al snel wordt ze kouder… Bijna geen tijd voor ons verdriet, want er moeten keuzes gemaakt worden. Keuzes waar ik nooit over nagedacht heb, maar die ik nu toch echt moet gaan maken.

Allebei niet!

Eén van de eerste keuzes die langskomt is of we willen begraven of cremeren. Lang wachten met deze beslissing kun je niet, want je hebt (wettelijk) natuurlijk maar een paar dagen dat je je overleden kindje bij je mag houden. Wij hadden best lang, acht dagen maximaal. Het was Pasen en het weekend daarna kwam er ook nog tussen. En toch was dit allemaal veel te kort…

“Onzin, ik wil deze beslissing helemaal niet maken, het zou niet moeten mogen! Ze moet mee naar huis en haar wiegje in. Gewoon opgroeien bij ons…!” Maar ik weet dat dit niet kan, ik moet die knoop samen met Ewout doorhakken. Hoe kies je toch uit dingen die je beiden niet wil?

Dus toch een keuze

Ons gevoel ging uit naar cremeren. Of we dit echt wilden, geen idee. Begraven is heel mooi, je hebt een mooie plek om naartoe te gaan. Toch voelde dit voor ons niet goed. Ik wilde niet dat ze alleen in de koude grond zou liggen. Onzin natuurlijk… maar dit zei mijn gevoel.

Die keuze hadden we eindelijk gemaakt. Maar ook na cremeren kun je kiezen wat je nog met het as wil doen; in de urn die er standaard bij zit, verstrooien, in een mooie passende urn, in zo’n urnenmuur bij het crematorium/begraafplaats of neem je haar as mee naar huis?

Onze eerste gedachte was om een mooie urn te kopen en dan een mooi plekje in de muur voor haar te reserveren. Een mooi plekje om naartoe te gaan en haar op te zoeken. Ik wilde absoluut geen ‘altaar’ thuis! Dan zou ik de hele dag maar geconfronteerd worden met ons verdriet.

Keuzes kunnen veranderen

Ik kan me niet goed meer herinneren wanneer we dit besloten hebben, maar er kwam een kleine verandering in onze keuze. De muur bij ons crematorium was echt vreselijk triest om te zien. Het overlijden van Juul bracht al zoveel verdriet, dat ik dit haar en ons niet aan wilde doen. Ik wilde ook met een glimlach mijn dochter bezoeken. Naast alle tranen zou ze het fijn vinden als we ook met een lach aan haar zouden denken. Dat zou bij deze muur niet lukken.

We gingen er nog wel over nadenken. Ondertussen hebben we een prachtige urn (zeg maar urntje) laten maken bij de Kneedbare steen. En hoe het uiteindelijk zo kwam weet ik niet meer, maar ineens stond ze bij ons thuis. Juul was thuis…! Dit voelt zo goed. Het is geen ‘altaar’. En al was dat wel zo, wat is daar mis mee? Ik wordt er blij van dat ze thuis is! En daar blijft ze dus ook, daar is ze nog steeds en daar zal ze blijven tot wij doodgaan. Wanneer Ewout overlijdt (hij is 11,5 jaar jonger dan ik, dus logischerwijs gaat hij als laatste) dan gaat ze met hem mee wanneer hij gecremeerd wordt. Voor altijd samen!

Ben jij ook een baby verloren? Welke keus heb jij gemaakt? En hoe ben je tot die beslissing gekomen? 

  1 reactie op “Stil geboren, begraven of cremeren?

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Time limit is exhausted. Please reload CAPTCHA.

*

Visit Us On TwitterVisit Us On FacebookVisit Us On LinkedinVisit Us On Instagram