How to…IVF

My life…altijd maar wachten.

Laat ik bij het begin beginnen!

Januari  2012: “Ik heb een afspraak bij de gynaecoloog om mijn mirena (spiraaltje) te laten verwijderen.” Zeg ik tegen Ewout. Hij is helemaal blij en ook lichtelijk verbaasd. We hadden het al wel een aantal keer besproken, maar dat het nu echt ging gebeuren maakte het toch wel spannend. We gaan het doen, we gaan een kindje krijgen! Wat waren we naíef…

2014-09-07-11-11-05-747

Na acht maanden wachten, van ovulatie tot menstruatie en weer terug, hadden we dan eindelijk een positieve test in onze handen en ons geluk kon niet op. (Hoe dit verder gegaan is kunnen jullie hopelijk binnenkort in mijn boek lezen.) Ons geluk mocht geen negen maanden duren. Na 32 weken werd onze Juul geboren en lag ze levenloos in onze armen. Ons geluk was verpletterd.

De kinderwens bleef echter enorm aan ons knagen en na een paar maandjes ging ook de pil weer de kast in. Na een maand of drie kreeg ik het gevoel dat er iets niet goed zat, het ging niet lukken. En bij een echo bleek dat er nog resten van de placenta  in mijn baarmoeder gekleefd zaten. Deze werden snel verwijderd. Nu was er weer ruimte genoeg om een mooi embryootje te laten nestelen! En eindelijk na een maand of tien raakte ik zwanger, helaas was dit van heel korte duur. Zo kwamen we terecht in de wereld van de fertiliteit! Het werd IVF (de welbefaamde reageerbuisbevruchting). Wat waren we opgelucht….nu ging het wel lukken, alle maanden van wachten en niet weten en onzekerheid gaan stoppen. IVF is waar het mee gaat lukken!

IVF houdt in dat je jezelf moet gaan prikken, wat vond Nikki dat geweldig! Zonder aarzelen knalde ze die spuit mijn buik in!!! Ze leek er van te genieten,…. Na drie dagen kreeg ik een echo en een niet zo’n happy face van de zuster. Ik kreeg dan ook meteen de mededeling dat ik niet meer mocht prikken. Er bleek een cyste in mijn eierstok te zitten. Eerst schoot ik een beetje in de lach. Ik dacht dat we nu wel bij de oplossing waren, maar ook nu bleek hier niets van waar te zijn. Ook mijn baarmoederslijmvlies was erg dik, dit zou een vroege zwangerschap kunnen betekenen… Dat werd dus een hele spannende week, maar je raadt het al….het was niets. En zo gingen we op naar de volgende ronde. Blij dat ik weer ongesteld was begonnen we dan aan de serieuze maand met prikken en alles wat daarbij komt.

Dik twee weken en zo’n 25 prikken verder kwam daar dan eindelijk de dag dat ze de eitjes gingen oogsten. Wat vond ik dit eng zeg! Ik was zo bang dat er nieuws zou komen waaruit bleek dat al het gedoe voor niets was geweest…en natuurlijk de pijn, wat was ik bang dat het pijn zou gaan doen! Wij lopen in het Groene Hart ziekenhuis in Gouda en in medisch centrum kinderwens Leiderdorp (hier doen ze de punctie en terugplaatsing). Mijn hartslag en bloeddruk waren zo hoog dat ik dacht dat ze het zouden afbreken, dat was het dan, ik verpest het zelf wel weer. Maar lief als ze zijn, daar kwam de morfine (dit is gebruikelijk daar) en daar daalde mijn hartslag en bloeddruk gelukkig alweer. En pijn, dat heb ik niet gehad! Binnen niet al te lange tijd komen ze vertellen hoeveel eitjes je hebt, het voelt echter wel als lang, want de angst dat er weer iets niet goed is blijft op de ene of andere manier toch zweven in je hoofd. Maar ik was de winnaar van de ochtend! Met 15 eitjes had ik een record gezet deze dag!

Nu was Ewout aan de beurt! Hij mocht naar “het lab”. Van tevoren hadden we natuurlijk al lopen speculeren hoe deze kamer eruit zou zien. Zou het heel klinisch zijn? Of liggen er ook “blaadjes” en is er een dimlicht? Ik wachtte in spanning af. We konden er flink om lachen, maar ik kan me voorstellen hoe ongemakkelijk het moet zijn voor de mannen die hier naar binnen moeten. Mocht je hier ook vragen over hebben, wij hebben het antwoord! Op internet vind je hier niks over terug (wij hadden gezocht), maar ik ga het je nu vertellen.

Uit zéér betrouwbare bron kan ik je vermelden dat het één groot pornofestijn is, inclusief boekjes, een tv (en nee, hier kijk je geen Goede tijden slechte tijden) en zelfs een grote luxe ligstoel, waar men op het gemakkie even mag…..naja, vul dat zelf maar in. Ewout heeft lichtelijke vorm van smetvrees en dat valt niet mee om je dan in zo’n kamer te bevinden. En hoe schoon zo’n kamer ook wordt gehouden, ondanks dat, kan hij het niet laten zich af te vragen of men dan ook met de handen aan de boekjes gaan zitten enz…Maar om een lang verhaal kort te maken, uiteindelijk zitten we te wachten (wederom) op de zuster met de uitslag van zijn zwemmers. Ewout had het zweet tussen zijn bilnaad staan, maar uiteraard was alles prima!

Het was tijd om naar huis te gaan en de zaadjes en eitjes hun werk te laten doen. Het resultaat werd ons na een dag telefonisch medegedeeld. We hadden wel elf embryo’s! Eindelijk ging het ons dan toch voor de wind, eindelijk hadden we zo toch al aardig wat positieve berichten afgelopen week. Ondertussen was ik van prikken naar het inbrengen van tabletjes gegaan. Ik had het idee niet heel veel last van de extra hormoonhuishouding te hebben, maar ik voelde me ook niet heel erg relaxed. Het viel gelukkig alles mee!

Binnen drie dagen werd er één embryo teruggeplaatst. Als je denkt dat uren in een file staan lang duurt, als je denkt dat de rij op de drukste dag in de Efteling lang is, als je denkt dat een zwangerschap of bevalling een eeuwigheid lijkt….probeer dan deze twee weken maar eens uit te zitten. Wat een HEL!!! Ik had dit zwaar onderschat. Na een ovulatie moet je toch ook altijd twee weken wachten tot je menstruatie (en dan hopen dat die wegblijft), maar deze twee weken waren echt vreselijk!

Dan komt het moment dat al je moeite voor niets blijkt te zijn, alles waar je je hoop op gevestigd hebt is ook mislukt. Het gevoel dat het je niet gegund is, we weten het nu zeker… het is het geluk dat wij samen nooit mogen hebben…. Maaaaar….inmiddels zijn we onze verplichte rustmaand bijna voorbij (deze volgt altijd na een IVF-poging) en we zijn er weer klaar voor. Onze mindset is weer positiever en we hebben weer hoop dat het toch echt een keertje wel zal lukken.

Maar nu eerst nog even wachten….

My life blogs, how is your life?!

Liefs nathalie

  16 reacties op “How to…IVF

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Time limit is exhausted. Please reload CAPTCHA.

*

Visit Us On TwitterVisit Us On FacebookVisit Us On LinkedinVisit Us On Instagram