My life….wanneer eten geen eerste levensbehoefte meer werd.
Juul werd geboren op eerste Paasdag (31-03-2013). Pasen, de dagen van het lekkere eten, de lekkere broodjes, de gekookte eitjes, de dag van de sfeer en de vrolijke kleuren. Ieder jaar komen we dan ook samen met de familie om lekker te lunchen. Dit jaar waren we ook samen, maar eten stond niet meer op ons lijstje.
Ik denk dat het twee dagen heeft geduurd voordat ik een hap probeerde, maar deze stokte in mijn keel en ik was er dan ook snel klaar mee. Eten deed er niet meer toe, niks deed er meer toe. Zij zou nooit mogen eten en bij iedere hap die ik probeerde, voelde ik me schuldig dat ik zat te eten. Genieten van eten deed ik al helemaal niet, dat mocht ook niet van mezelf. Ik was ervan overtuigd dat ik nooit meer een hele maaltijd zou eten, ik wist gewoon dat eten nooit meer belangrijk zou zijn. Ik wist dat ik nooit meer zou genieten van eten en snoepen. Het deed er niet meer toe…
Afgelopen zaterdagavond… geen zin om te koken. “Wat zullen we eten?” vraag ik. “Iets makkelijks en geen patat!” roep ik er nog even achteraan. Meestal hoor je deze vraag in het weekend in huis rondvliegen. Soep en broodje knakworst worden favoriet. Dat wordt wel een heel erg makkie vanavond dus! En binnen drie minuten staat de maaltijd dan ook op tafel. Toch nog wel wát variatie aangebracht, want de één wil pittige tomatensoep en de ander gewone tomatensoep. Een broodje gesmolten kaas voor Nikki en een broodje knakworst voor Danny, Minimale (vooral ongezonde) variatie en we kunnen eten. En al vind ik zelfgemaakte soep uiteraard veel lekkerder, de kinderen blijken toch meer voorkeur te geven aan het opengetrokken blik, ik snap maar niet waarom…
Afgelopen maandagavond… “Wat zullen we eten?” (ik stel deze vraag inderdaad regelmatig) Ewout heeft het geniale plan om eens buiten de deur te gaan eten met de kinderen. De scholen zijn weer begonnen en de vakantie sluiten we “lekker” af! Net als de soep en broodje naar keuze van zaterdag kan ook hier iedereen heerlijk kiezen wat hij het lekkerst vindt. We zitten gezellig, de bordjes gaan leeg. En ik geniet ervan. Niet alleen het samen zijn, maar ook het eten.
Want één ding is een feit: Eten doe ik graag, vooral als het lekker is!
My life blogs, how is your life?!
Liefs Nathalie
