Op kraambezoek nadat jouw baby is overleden, met tips

Eventjes kan ik haar weer voelen, eventjes is het alsof ik haar weer vast heb…

Mijn hoogzwangere vriendin is bij me. We hebben Juul* vast en zij zit met een trappelende meid in haar buik. Ik voel geen jaloezie, ik ben alleen maar bang voor haar. Dit is overigens het eerste gevoel dat ik krijg als iemand me vertelt dat ze zwanger is, angst… Maar een paar weekjes later krijg ik telefoon. “Ze is er en alles is goed.” zegt de kersverse papa. Dat niet alles van een leien dakje is gegaan, dat het allemaal kantje boord is geweest, hoor ik later pas.

Ik ben opgelucht, maar meteen ook de angst. Ik huil alle tranen die ik heb. Ik weet dat ik langs moet, nee langs wil, maar ik heb geen idee hoe dat zal verlopen.

Waar ik normaal dezelfde dag zou gaan, wacht ik nu wel een weekje met dit bezoek. De dag van de geboorte van haar dochter wil ik niet beladen maken. Maar dan komt de dag dat ik wel langsga. Zij heeft iedereen, inclusief de kraamhulp, de deur uitgestuurd. Ook voor haar is het zwaar en moeilijk. Hoe ga je toch om met die vriendin die net haar baby heeft begraven terwijl jij met jouw gezonde, kersverse baby op schoot zit. Bij binnenkomst is het natuurlijk tranen met tuiten. Samen huilen en dan een kijkje bij de kleine meid. Mijn hart klopt als een malle en het zweet breekt me uit. Ik lijk wel enorm zenuwachtig. We gaan zitten, doen een kopje thee en ik twijfel of ik haar zal aanraken, zal oppakken. Maar ik durf niet. Ik weet niet wat er dan gebeurd. Toch doe ik het, heel eventjes maar. En ik voel… ik voel Juul*. De pijn die dat veroorzaakt is enorm, maar wat ben ik blij dat ik haar eventjes weer mag voelen. Ik was bang dat ik dit nooit meer zou kunnen, maar nu weet ik dat een nieuw leventje, een nieuwe baby, mij zal herinneren aan hoe Juul voelde. En die pijn ontvang ik met liefde. Het is bijzonder dat ik dit gevoel cadeau mag krijgen.

Ik geef je 5 tips die voor mij werken en hopelijk ook voor jou…

1. Bedenk een manier waarop je weer een kraambezoek zou ‘willen’ gaan

Ik neem het als een geluk dat ik Juul even mag voelen. Vandaar dat dit een mooie bijkomstigheid is geworden van een kraambezoek. Misschien werkt dit voor jou of misschien kun je iets anders bedenken.

2. Probeer je niet af te zonderen voor kraambezoeken

De eerste keer, nee de eerste paar keren zullen heel moeilijk zijn. Of dit na een paar weken of een paar maanden is, maakt weinig verschil. Ik denk dat het belangrijk is je hiervoor wel open te stellen. Echter, jij bent de enige die kan beslissen of je dit wil/kan of niet. Maar waak ervoor dat van uitstel geen afstel komt, tenminste, dat vond ik heel belangrijk. Ik wilde niet een persoon worden die haar hele leven hierdoor liet bepalen. Mijn verdriet is er toch wel en, niet onbelangrijk, die omarm ik ook! Maar ik wil wel gelukkig zijn. Dan maar gelukkig met verdriet, want dat hoort nu ook bij mij, dat raak ik niet kwijt. En al duurde dat even, dat moest ik accepteren.

3. Bespreek met de kraammoeder van tevoren wat jij ‘prettig’ zou vinden

Mijn vriendin had zelf al bedacht dat er niemand bij kon zijn en stuurde iedereen weg. Ook zij heeft dit verlies met jou meegemaakt, ook voor haar is het ontzettend moeilijk. Zij zit volop in dubbele emoties. Jouw verdriet en haar geluk zijn enorme tegenpolen. Het kan handig zijn vooraf te laten weten hoe moeilijk het voor jou zal zijn. Laat haar weten hoe jij erin staat. Bij mijn eerste paar kraambezoeken waren we altijd de enige. Bij een kraamfeest kun je vragen of je een keer apart mag komen. Ik was heel stoer gegaan, maar werd overvallen door een huilbui dus moest snel weer vertrekken.

4. Laat andermans meningen je niet beïnvloeden

Mensen kunnen rare dingen zeggen, zelf ook heel ongevoelige dingen. Dat je niet op kraamvisite jouw verdriet moet uiten ofzo. Omdat dat niet eerlijk is tegenover de kraammama. En al doet het nog zo’n pijn… Laat men maar kletsen. Je kan anderen niet veranderen, je kan alleen naar jezelf kijken. Je kan alleen zelf ervoor kiezen hoe je hiermee omgaat.

5. Bespreek jouw bezoek van tevoren met de kraamouders

Ik noemde het hierboven al. Ik denk dat de kraammama het ook erg lastig vind om een manier te vinden om met jou om te gaan bij een kraambezoek na jouw verlies. Ik denk dat open zijn en bespreken veel kan weghalen. Hiermee bedoel ik de ideeën en onzekerheden die jij en zij zich in het hoofd halen als je dit niet doet. De meeste (helaas niet allemaal) kraammama’s zullen jou alle begrip tonen en je alle ruimte geven voor jouw verdriet. Mocht dit echt niet zo zijn, dan kun je na erover gesproken te hebben nog altijd overdenken hoe goed jullie vriendschap daadwerkelijk is. Is het familie, ook daar kun je open en eerlijk tegen zijn. Probeer indien mogelijk nog voor de bevalling hierover te praten.

Hoe sta jij tegenover kraambezoek na het overlijden van je baby? Hoe ga jij ermee om? Heb jij nog bruikbare tips? Deel ze met ons!

een lege wieg, voor altijd
voor altijd een leeg bedje

  2 reacties op “Op kraambezoek nadat jouw baby is overleden, met tips

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Time limit is exhausted. Please reload CAPTCHA.

*

Visit Us On TwitterVisit Us On FacebookVisit Us On LinkedinVisit Us On Instagram