Even verandert er teveel… Met regelmaat staan er tranen in m’n ogen. De kast waar Juul meer dan drie jaar haar plekje had staat ineens bij mijn moeder. Al snel stuurt zij een foto van diezelfde kast, dezelfde plank: “Nu heb ik voor Juul ook een plekje…” Moeder van vier… En straks maar eentje bij me thuis. Of eigenlijk twee… Lees verder →
