De uitgerekende datum

Her life… de uitgerekende datum

Morgen 7 jaar geleden is het de uitgerekende datum van Jonathan, 27 maart. In plaats van bevallen, in plaats van wachten tot het kleintje zich aan zou kondigen, in plaats van mijmeren en kleertjes wassen … Verhuisden wij die dag.

Welke dag is het? roeg Pooh. Het is vandaag. Piepte Knorretje. Mijn lievelingsdag! zegt Pooh
Mijn lievelingsdag

Mijn hart lag nog onverminderd in duizend stukjes verspreid door mijn lijf, in mijn buik een gapend gat dat me soms het gevoel gaf alsof ik niet overeind zou kunnen blijven staan. Het verdriet was overweldigend, ik zorgde dat ik constant bezig was om maar niet te hoeven voelen. Ik probeerde mijn huilbuien te beperken tot wanneer de kinderen op school waren. Zodra ik ze had weggebracht zette ik mijn muziek hard aan en huilde, huilde tot ik niet meer kon… Dan stapte ik onder de douche, probeerde mijn ogen tot rust te brengen en haalde de kinderen weer op …

Toen we zagen dat er een huis te koop stond in de straat waar mijn man zijn beide ouders gewoond hadden in hun jeugd leek het voorbestemd en dus gingen we ervoor. Er waren meer geïnteresseerden maar het lukte … Wij kregen het huis.

Weg uit het huis waar zoveel tranen hadden gevloeid…
Weg uit het huis waar ik huilde onder de douche en mijn verdriet door het putje wilde doen verdwijnen.
Weg uit het huis waar we uren in elkaars armen door hadden gebracht op de bank.. Open haard aan, kop thee erbij … Samen zijn.
Weg uit het huis waar we Jonathan mee naartoe namen na zijn geboorte.

Jonathan zijn uitgerekende datum .
Ik was hem dit jaar vergeten, zo gaat dat blijkbaar…
Mijn moeder herinnerde me eraan.
Ze komt een roos bij ons brengen .
Jonathan zijn uitgerekende datum …
Dat verklaard mijn onverklaarbare gevoel van de afgelopen paar dagen …

Jonathan jarig
Hiep hiep hoera, Jonathan is jarig!

Liefs Lotte

Mijn naam is Lotte Blijenberg. Moeder van vier zonen, waarvan onze derde zoon Jonathan geboren werd na een zwangerschap van 22 weken nadat de 20 weken echo uit had gewezen dat hij trisomie 18 had wat niet met leven verenigbaar is. Ik schrijf graag van me af, het lucht me op wanneer ik mijn verhaal kan delen. Naast de zorg voor mijn drukke ( er zijn wat stempeltjes uitgedeeld aan mijn jongens ) gezin werk ik onregelmatig in een vruchtentuin waar je in de bijbehorende kas kunt eten of een lekker kopje koffie met huisgemaakte taart kunt komen eten. Onderwijs, opvoeden, rouw, maatschappij. Allemaal onderwerpen die mijn interesse hebben en waar ik dus regelmatig stukjes over schrijf.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Time limit is exhausted. Please reload CAPTCHA.

*

Visit Us On TwitterVisit Us On FacebookVisit Us On LinkedinVisit Us On Instagram