Heimwee, wat doe je eraan?

My life….ook wel eens last van heimwee?

home sweet homeEen heerlijk weekendje naar familie in Duitsland! Mijn oom had, jaren geleden, in een pretpark (Phantasialand) zijn eigen dolfinarium. Wat meer zou je toch willen als kind zijnde! In een pretpark, bij de dolfijnen en logeren bij mijn nichtjes, leuker konden we het niet krijgen… Deze dame voor u echter dacht daar heel anders over. Op de heenreis ontwikkelde ik al een ziekte en bij aankomst was het over en uit met de pret. Het was een feit: “Ik was echt heel ziek!” Gelukkig knapte ik al snel op zodra we in de auto terug naar huis gingen. Keer op keer verpestte ik mijn moeders uitje. Zij bleef trouw aan mijn bed zitten als mijn vader, zussen, nichtjes en oom en tante vertrokken naar een heerlijk dagje uit, in de hoop dat ik dit keer misschien zou opknappen voordat we naar huis gingen. Maar nee! het duurde dan ook niet lang voordat ze doorhadden dat ik niet ‘toevallig’ ieder keer ziek werd, maar dat ik gewoon heimwee had. Je zou het niet verwachten misschien, ik was immers met mijn familie. Waarom zou ik dan toch heimwee hebben? Ik kan daar geen antwoord op geven. Veel weet ik er niet meer van. Hoe mijn moeder dit verholpen heeft? Ze heeft me uit bed gehaald, aangekleed en meegenomen naar het pretpark, mee naar het dolfinarium! En weet je wat…het was meteen over! 

Mijn nichtje gaat deze week op kamp met school (groep 6) Al vanaf dat ze klein is slaapt ze regelmatig bij ons. 1,5 jaar geleden is hier een omslag in gekomen. Zij is grote zus geworden en vier weken daarna is haar nichtje overleden. Vanaf die periode durft ze niet meer te logeren. Uiteraard weten we niet wat de precieze oorzaak is, misschien is het wel gewoon de leeftijd…! Ik weet nog wel dat ik vroeger (mag ik al praten over ‘vroeger’?) zoooo graag wilde logeren bij mijn vriendinnetje, maar altijd in dikke tranen weer naar huis vertrok. Tot de dag dat mijn vriendin (volgens afspraak) had besloten mijn moeder eens niet te bellen en mij gewoon de hele avond liet janken! En dit hielp, ik heb nooit meer heimwee gehad.

2014-09-22-11-34-53-435Zo kan iedereen waarschijnlijk wel voorbeelden verzinnen. Ik heb er ook nog genoeg! Een trouwe moeder die vanuit Haarlem naar Friesland afreist om vervolgens bij aankomst haar lieve zoon in slaap te vinden. Weekend na weekend midden in de nacht uit bed, omdat je dochter het vandaag zeker weten wel ging doen (dus niet). Heel veel mensen hebben er last van (gehad). Maar wat is nu de oplossing? De keiharde aanpak: Niet ophalen en laat maar huilen? Of juist blijven proberen en ophalen wanneer het weer mislukt? Of gewoon niet meer mogen logeren? Groei je eroverheen of moet het echt aangepakt worden? Ik weet dat ik door de harde aanpak (tot twee keer toe) er uiteindelijk overheen ben gekomen en toch kan ik mijn nichtje echt niet laten huilen en mag ze gewoon lekker naar huis. Ook zou ik ten alle tijden mijn kinderen ophalen als ze dit willen. Zijn we zachte eitjes? Of komt het allemaal vanzelf op zijn pootjes terecht door deze overdreven liefdevolle benadering?

Uiteindelijk komen we allemaal wel over de heimwee heen, toch?!

Er blijft echter één heimwee die nooit zal verdwijnen…dat is de heimwee die we hebben naar de mensen die we verloren hebben. Een heimwee die niet op te lossen is. Een gemis naar het gevoel van thuis die je had bij een bepaald persoon. Juultje zal nooit heimwee hebben, ik zal haar niet midden in de nacht hoeven ophalen, maar wat heb ik een heimwee naar haar…

My life blogs, how is your life?!

Liefs Nathalie

  3 reacties op “Heimwee, wat doe je eraan?

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Time limit is exhausted. Please reload CAPTCHA.

*

Visit Us On TwitterVisit Us On FacebookVisit Us On LinkedinVisit Us On Instagram