Ik weet nu, wij zijn niet de enige…

My life… Daphne schrijft

Ik was net 2 maanden 18. Had net een relatie van 3 maanden. En toen plotseling was ik zwanger…

Achteraf bleek dat ik niet tegen de pil kon. Maar toen we de positieve test zagen wisten mijn vriend en ik gelijk:  “We gaan ervoor!”

Ik werd al gauw heel ziek. Zo ziek dat ik bijna niks meer kon. maar toch ging ik door met mijn stage, want ik zou eind januari geslaagd zijn en in mei bevallen dus ik had nog maar even. Maar na een paar weken was ik zo ziek dat ik van de trap was gevallen en knockout was. Dat was voor mij het punt dat ik rust moest nemen, ik was toen 16 weken zwanger.

Ik stopte met mijn stage. Ze zeiden dat ik mijn stage na mijn zwangerschap kon afmaken dus ik had even rust ik mijn hoofd. Ondertussen waren we opzoek naar een huisje, maar aan urgentie werd niet gedaan en het zag er dus naar uit dat we het eerst jaar thuis moesten wonen. Ondertussen was ik op de helft en kregen we de 20 weken echo.

Terwijl ik beroerd naar de echo ging dacht ik: “Even snel de echo en dan weer me bed in.” Maar dat liep even anders. Alles bleek eerst goed te zijn, we waren zelfs bijna klaar… tot dat ze iets zag wat niet klopte. Er was een afwijking aan het hart…

Vanaf die dag was het elke dag ziekenhuis in ziekenhuis uit. Uit meerdere onderzoeken bleek dat één long niet mee was gegroeid. Het zou een meervoudig gehandicapt kindje worden. Een kindje dat na zijn geboorte al gelijk een open hart operatie zou krijgen.

We hadden besloten om ons kind geen pijn te doen en het geboren te laten worden. Het moeilijkste besluit in mijn leven…

Toen ons zoontje, Jeremiah Yosiah, op 30-01-2015 is geboren waren we trotse ouders, ondanks dat het een doodgeboren kindje is. Wat waren we trots. We hebben een besloten begrafenis gehouden en zijn naam getatoeëerd op ons arm. Onze zoon hoort voor altijd bij ons.

We zijn ook naar een bijeenkomst geweest met andere stellen die dit hadden meegemaakt. Dat heeft ons heel erg goed gedaan. En ik weet nu, wij zijn niet de enige…

Liefs een trotse mama van een sterrenkindje

Daphne

  1 reactie op “Ik weet nu, wij zijn niet de enige…

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Time limit is exhausted. Please reload CAPTCHA.

*

Visit Us On TwitterVisit Us On FacebookVisit Us On LinkedinVisit Us On Instagram