My life…onze herinneringdoos voor Juul
Wat mooi om alles even weer in mijn handen te hebben… maar wat een tranen maakt het weer los. Te weinig kijk in in onze mooie roze doos. de doos die wij kregen na het overlijden van Juul. Een doos die je kunt volstoppen met herinneringen. Eerst dacht ik nog dat ik de doos nooit vol kon krijgen. Hij is best groot en wat stop je er toch in? Maar inmiddels in de doos zelfs te klein geworden. Vandaag kijk ik er niet alleen in, maar haal ik alles eruit. Ik probeer niet teveel te lezen van alle mooie kaarten, maar ik kan het niet laten. Nog niet eerder heb ik alles zo bekeken en gelezen en het geeft een pijnlijk, maar mooi gevoel… een gevoel dat iedereen van haar houdt en haar mist…
En als ik zie hoe vaak er wordt geschreven: “Lieve Juul” dan weet ik dat de titel van haar boek vanaf dat moment eigenlijk al vast stond…
Vandaag wil ik jullie mee laten kijken in onze tastbare herinneringen.
Het begon met…
Veel, heel veel kaarten… Daarna volgde het uittreksel van overlijden. En natuurlijk de ziekenhuispapieren.
Veel mensen bewaren kaarten, vooral kaarten van een bijzondere gebeurtenis. Uiteraard bewaren wij deze ook. Mensen van wie je het verwacht, maar ook waarvan je het niet verwacht schrijven de mooiste berichten. En het voelt goed als je deze berichten ontvangt. Het duurde zeker een maand voordat de kaartenstroom minderde.
De ziekenhuispapieren en akte zijn niet de mooiste dingen om naar te kijken, maar wel heel belangrijk voor ons. Er staat op papier dat ze heeft bestaan, dat zij er is geweest. Natuurlijk weten wij dit wel, maar het is fijn dat je kind erkend wordt als zijnde dat ze heeft geleefd. Te vaak hoor je namelijk de opmerking: “Ze heeft dus niet geleefd…” Maar dit heeft ze wel. In mijn buik leefde ze en ook de foto’s van haar hartslag bewijzen dit nogmaals.
vanuit het ziekenhuis
Het ziekenhuis heeft ons nog meer gegeven. Dingen waar wij nooit bij stil hadden gestaan.
Een haarlokje in een bijpassend doosje (welke moeder heeft dit niet van haar kindje), haar voet- en handafdrukjes en heel belangrijk, de tip om veel foto’s te maken.
Uitvaart
Dan zijn er nog de mooie, lieve dingetjes van de uitvaart. Ik kan nergens een foto vinden van alle bloemstukken die onze kamer vulde, maar wat waren het er veel! Wel hebben we uit deze stukken alle knuffels, linten, vlindertjes en ga zo maar door bewaard. Natuurlijk zit ook het rouwkaartje voor haar afscheidsviering erin!
De cd met muziek en handgemaakt uiltje van mijn vriendin en haar dochters ontbreken ook niet. Deze kleurige uil heeft een rugzakje met daarin een boodschapje van hen.
Tot slot
Tijdens de zwangerschap zijn we begonnen met een fotoboek. Het begon heel vrolijk en al snel volgde, door de complicaties, vele echofoto’s. Uiteindelijk hebben we iedereen tijdens de uitvaart erin laten schrijven. Een klein berichtje voor lieve Juul. Dankzij de tip van het ziekenhuis hebben we veel foto’s waarmee we het boek kunnen vullen.
Sommige dingen veranderen echter niet, want voorheen was ik al slecht in het bijhouden van fotoboeken en nu blijkt dat ik ook hier steken laat vallen en nog steeds liggen alle foto’s te wachten om ingeplakt te worden. *schaam*
Alhoewel…tot slot?
Het grootste gedeelte zal wel in de doos zitten. Er blijven echter dingen bijkomen, waarvan ik ze graag wil bewaren en die bij Juul horen. Zo maakt Nikki wel eens een tekening voor Juul of een boekje (zoals Kleine ster) of cadeautje hier of daar. Ik denk alleen dat ik wel een nieuwe doos moet kopen!
Ik wil afsluiten met de laatste pagina uit Kleine Ster. De doos heeft voor ons tastbare herinneringen, meer herinneringen konden wij niet maken. Maar altijd is Juul ons kindje en altijd zijn wij haar papa en mama.
Heb jij ook zo’n doos vol herinneringen of heb je een andere plek of manier?
My life blogs, how is your life?!
Liefs Nathalie
13 reacties op “memorybox lieve Juul”