His life….With love in your eyes and a flame in your hart
Ik spreek vaak vanuit mezelf. Mijn blogs gaan meestal over mijn gevoel. Logisch ook, want ik kan niet voor een ander spreken. Ik ben echter niet alleen, ik ben samen met Ewout. En ook hij gaat door het verdriet en rouw van het verlies van een dochter. Je hoort vaak dat mannen het anders beleven, dat mannen er anders mee omgaan. Je hoort zelfs wel eens dat mannen het minder moeilijk zouden hebben dan de vrouwen. Hij schreef het onderstaande stuk, heel erg uit zijn gevoel. Hij gooit dit niet graag op straat. Hij laat liever niet zien hoe moeilijk hij het heeft. Toch schreef hij het onderstaande stuk. Ik zeg er niets meer over, je moet het maar gewoon lezen! En dan ben ik benieuwd of er mensen zijn die denken dat de invisible dad het minder moeilijk heeft… Wel wil ik één ding zeggen
Ewout je bent en blijft mijn held!
Ewout vertelt
Dit weekend, precies vijf jaar geleden kwam ik Nathalie tegen. Een prachtige, lieve kleine dame.
Ik was verkocht! Het enige probleem was dat ik 22 jaar was (dus net droog achter me oren) en Nathalie al een gezin had met twee beginnende pubers. Kleinigheidje hou je, zullen we maar zeggen. Hoe ging ik haar in hemelsnaam gelukkig kunnen maken?! Liefde? Lekker naïef dus!
“Machteloos heb ik staan kijken
hoe ze mijn meisje aan het reanimeren waren.”
Nu vijf jaar later ben ik nog steeds samen met deze prachtige, lieve kleine dame en weet ik dat we elkaar heel veel kunnen bieden. Ze maakt me nog steeds gelukkig!
Waarom ik een kinderwens heb
Al op vroege leeftijd wist ik al zeker dat ik graag vader wilde worden. Dan betekende je wat in mijn ogen. Je hebt dan een doel en dat doel is het beschermen en verzorgen van je kind/gezin. Boos worden, ontroerd raken van een tekening en af en toe gek van ze worden. Als een leeuw voor ze gaan staan en het eerste beste vriendje van mijn dochter de deur wijzen. Dat is wat ik wilde en nog steeds wil.
Het woord vader staat volgens de Dikke van Dale voor een man die één of meerdere kinderen heeft. Het woord sterk staat voor; niet gauw slijtend, stevig en krachtig. Tel je die twee dingen op dan kom je toch al een heel eind met hoe een vader in mijn ogen moet zijn.
Het beeld van een vader werd gebroken
Toen Juul overleed en ik haar voor het eerst in mijn armen had, merkte ik dat ik naast mijn boosheid en verdriet een gevoel van mislukking over me heen kreeg. Ik zou haar immers nooit kunnen laten zien hoe ‘niet gauw slijtend, stevig en krachtig’ ik voor haar, voor Danny, voor Nikki en voor haar mooie moeder kon zijn.
“Noem het een superheldstoornis, maar fuck it elke vader wilt toch een superheld zijn?”
Machteloos heb ik staan kijken hoe ze mijn meisje aan het reanimeren waren. En wat voelde ik mij een kleine jongen toen ik samen met de gynaecoloog aan Nathalie moest gaan vertellen dat Juul het niet gered had. Alsof ik 3 was en mijn handje vastgehouden moest worden.
Éen week als vader
In de week die volgde heb ik alles gegeven om ervoor te zorgen dat Juul niks te kort kwam. Dat klinkt natuurlijk gek, maar het was de enige week dat ik al mijn liefde aan haar kon geven. Het was achteraf de mooiste week van mijn leven. Niemand pakt mij die meer af, behalve de tijd die verstrijkt. Het is al te lang geleden dat ik haar in mijn armen had, dat ik haar zachte handjes kon aanraken en dat ik haar op mijn borstkas had liggen.
Toch vader zijn
Het antwoord op de vraag of ik er wel is over nagedacht heb om mezelf iets aan te doen, zodat ik voor mijn gevoel naar Juul toe kon: is het antwoord volmondig “JA”. Lost het iets op “NEE, duh!”
Ik heb namelijk nog twee kanjers waar ik ongelofelijk veel van ben gaan houden en natuurlijk is er die kleine pittige dame nog, waar ik zo trots op ben.
Zij zorgen ervoor dat ik voor ze ga staan als er iets is en zij zorgen ervoor dat ik door een muur heenga als dat moet. Dat gevoel heb ik nodig om door te gaan. Noem het een superheldstoornis, maar fuck it elke vader wilt toch een superheld zijn?
“With love in your eyes and a flame in your hart.”
Liefs Ewout
11 reacties op “Invisible dad, superheld”