“Ik ben zo blij dat ik toch gegaan ben.. ik heb zelfs een beetje heimwee! Zoveel lieve mensen om je heen die je zonder woorden begrijpen.” Ik ben boos… boos op alle mensen die ons veroordelen. Al die mensen die het taboe in stand houden. Ja, we hebben een ontbrekend stuk in ons hart. Ja, we hebben de rest van… Lees verder →
Lieve oma, ben je nu bij Juul? Je been moet eraf. Je vindt het vreselijk, maar de ziekte die erin zit vreet je helemaal op. Je zal je eigen plekje moeten achterlaten en naar een verzorgingstehuis moeten. Iets waar je enorm tegenop ziet. Je zelfstandigheid en vrijheid is in jouw ogen al verdwenen. Afhankelijk van anderen, daar ben je nog… Lees verder →
Liever bij mij… Ik leg het boek opzij, in de box speelt Puk en de tranen stromen langs mijn wangen. Nog maar een paar verhalen heb ik gelezen en ik weet nu al dat het boek voorlopig de kast in zal moeten. Dit kan ik nu niet hebben. Wat een liefde straalt er uit de verhalen, maar wat een verdriet.… Lees verder →
Eventjes kan ik haar weer voelen, eventjes is het alsof ik haar weer vast heb… Mijn hoogzwangere vriendin is bij me. We hebben Juul* vast en zij zit met een trappelende meid in haar buik. Ik voel geen jaloezie, ik ben alleen maar bang voor haar. Dit is overigens het eerste gevoel dat ik krijg als iemand me vertelt dat… Lees verder →
My life… Ja hoor, daar is ie weer! Die ene opmerking! “Ik heb ook een miskraam gehad.” zegt ze tegen me. Ik weet nooit zo goed wat ik dan moet zeggen. En, wat wil je mij eigenlijk zeggen? Dat je weet hoe het is om een kindje te verliezen? Dat je weet hoe het voelt? Of dat je vindt dat ik… Lees verder →
My life….heel even terug. Ineens voel ik het. Beweging in mijn buik, duwen, schopjes, plopjes….wat heerlijk! Meer dan twee jaar heb ik hier op gewacht en toch ook heb ik dit moment gevreesd. Ik voel jou Ons kindje blijkt een druk wezentje. Dat hadden we al gemerkt tijdens het zoeken naar de hartslag. Constant is hij in beweging. Zelf de… Lees verder →
My life… ons gezinsleven. Vroeg in de ochtend neemt hij mijn telefoontje aan. Eén korte zin: “Ze gaan d’r halen.” is alles wat ik zeg. Opluchting en angst klinken in mijn stem… Het ziekenhuis is nog geen 5 minuten rijden, maar de rit duurt veel te lang. Hij rent naar binnen en hoopt op antwoord, maar dat is er nog niet… Ik… Lees verder →
My life…betekenis geven aan een groot verlies. Het zwarte gat: Volgens de algemene relativiteitstheorie is een zwart gat een gebied waaruit niets, zelfs licht niet, kan ontsnappen. (bron: wikipedia) Mijn zwarte gat Ik probeer het niet te lang te maken. Ik kan namelijk nogal doorslaan als ik hierover praat! Zoveel plannen, zoveel ideeën, maar het moet in kleine stapjes! Er is… Lees verder →
My life…liedjes. wanneer zie ik jou terug mijn engel die over me waakt wanneer zie ik jou terug een ster die naar me knipoogt en me nooit verlaat die elke avond aan de hemel staat K3 Favoriete muziek Dagelijks was hier de discussie tussen Nikki en… Lees verder →
My life….onzichbare grote zus en broer. Verdriet, uit het niets Een doodgewone zondagavond. Een beetje brak van een supergezellig feestje. Geen vuiltje aan de lucht… En toch zit je van het ene op het andere moment met een overstuur meisje op je schoot. De 14-jarige puber die af en toe al erg volwassen lijkt, die heel zelfstandig is, is weer… Lees verder →
